Gotta love the beard
Door: Dylan Janssens
25 Februari 2014 | Zuid-Korea, Seoel
De week dat ik het minste gedaan had, maar het meeste van had genoten. Het is ongelooflijk hoe elke week beter en beter wordt.
Na Langkawi zijn we naar Koh Lipe gegaan, een eiland zuid-west van Thailand net boven Langkawi en het mooiste eiland dat ik ooit gezien heb. Met de witte stranden en het heldere groene water, was het het perfecte eiland om nieuwe mensen te ontmoeten en gewoon te chillen en te relaxen. Dit heb ik alleen niet gedaan, omdat ik desondanks dat de zon scheen met 35 graden, ik in een winterslaap was gevallen op het strand. Met een paarse kleur op het ene moment, had ik een perfect gebruinde kleur het volgende moment. Nog steeds snapt niemand hoe dit kan.
De volgende dag was spannender. Voor de eerste keer weer sinds ik mijn PADI heb, weer gedoken! Dit was weer een van de meest geweldige ervaringen die ik deze reis gehad heb, en ik begin verslaafd te raken aan duiken. Zweven onderwater ben ik blijkbaar heel goed in. Elke mogelijke giftige koraalvis gezien en zelfs dingen gezien die de instructeur nog nooit in zijn leven gezien had. Tijdens deze duik ook twee gekken ontmoet, met wie ik verder ging reizen voor de komende dagen. Met Leo en Joe erbij was niemand meer veilig.
Dus dat is een beetje wat er de dagen daarna is gebeurd. Alles een beetje onveilig gemaakt. Met haargroei op mijn gezicht, was ik een paar jaar ouder. Na wat complimentjes gevist te hebben, doen de woorden, in de volgorde van: 'Can I see your bamboo hut?' nu pijn aan mijn oren.
Geen idee meer welke dag het is, maar de volgende dag ook weer leuk gedaan. Weer een lange reis gemaakt, om terug te kunnen vliegen uiteindelijk van Langkawi naar Kuala Lumpur. Ik ben goed geworden een reizen, dus ik heb tegenwoordig altijd mijn paspoort, portemonnee en mobiel mee.
De twee dagen hierna gechilled in Kuala Lumpur. Om heel eerlijk te zijn, ik had hier helemaaaaal geen zin in, omdat ik hierna eindelijk naar Zuid-Korea zou gaan. Bijna niks gedaan dus in Kuala Lumpur. Hierdoor kon ik me ook optimaal voorbereiden op mijn reis daarnaartoe!
Het mocht alleen niet baten. Eerst weer, net zoals op Schiphol, geweigerd bij de check-in. Na weer een paar levensjaren eraf, kwam de 'lieve' mevrouw erachter dat het niet mijn fout was, maar dat ze gewoon niet goed in mijn paspoort had gekeken. Voor de rest ging de reis aardig prima. Totdat ik in Korea aankwam. Blij en excited, kon ik precies niks vinden en blijkt het dus dat ik precies niks aan mijn Koreaans cursus had. Na eindelijk een goede bus gevonden te hebben, was ik in slaap gevallen in de bus, waardoor ik mijn halte wel een beetje gemist was. Maar eigenlijk kon me dit niks schelen, want ik was eindelijk in Korea!
Met mijn drie chille huisgenoten vandaag Seoul verkend. Hierbij hulp gehad van de geweldige Koreaanse local Kate. Na vandaag heb ik echt heel erg veel zin gekregen in de hele exchange periode. Ik voel me nu al thuis tussen alle Koreanen en met mijn grappige Koreaans, kan ik elke Koreaan aan het lachen maken. De afgelopen drie weken, waren echt genieten. Het voelt alsof ik weer helemaal tot mezelf ben gekomen. Ik was een beetje een slappe pannenkoek geworden, maar ik ben nu weer op smaak, met een lekker laagje Nutella eroverheen. Het sleutelwoord, voor de aankomende maanden is dus gewoon weer genieten!
Na Langkawi zijn we naar Koh Lipe gegaan, een eiland zuid-west van Thailand net boven Langkawi en het mooiste eiland dat ik ooit gezien heb. Met de witte stranden en het heldere groene water, was het het perfecte eiland om nieuwe mensen te ontmoeten en gewoon te chillen en te relaxen. Dit heb ik alleen niet gedaan, omdat ik desondanks dat de zon scheen met 35 graden, ik in een winterslaap was gevallen op het strand. Met een paarse kleur op het ene moment, had ik een perfect gebruinde kleur het volgende moment. Nog steeds snapt niemand hoe dit kan.
De volgende dag was spannender. Voor de eerste keer weer sinds ik mijn PADI heb, weer gedoken! Dit was weer een van de meest geweldige ervaringen die ik deze reis gehad heb, en ik begin verslaafd te raken aan duiken. Zweven onderwater ben ik blijkbaar heel goed in. Elke mogelijke giftige koraalvis gezien en zelfs dingen gezien die de instructeur nog nooit in zijn leven gezien had. Tijdens deze duik ook twee gekken ontmoet, met wie ik verder ging reizen voor de komende dagen. Met Leo en Joe erbij was niemand meer veilig.
Dus dat is een beetje wat er de dagen daarna is gebeurd. Alles een beetje onveilig gemaakt. Met haargroei op mijn gezicht, was ik een paar jaar ouder. Na wat complimentjes gevist te hebben, doen de woorden, in de volgorde van: 'Can I see your bamboo hut?' nu pijn aan mijn oren.
Geen idee meer welke dag het is, maar de volgende dag ook weer leuk gedaan. Weer een lange reis gemaakt, om terug te kunnen vliegen uiteindelijk van Langkawi naar Kuala Lumpur. Ik ben goed geworden een reizen, dus ik heb tegenwoordig altijd mijn paspoort, portemonnee en mobiel mee.
De twee dagen hierna gechilled in Kuala Lumpur. Om heel eerlijk te zijn, ik had hier helemaaaaal geen zin in, omdat ik hierna eindelijk naar Zuid-Korea zou gaan. Bijna niks gedaan dus in Kuala Lumpur. Hierdoor kon ik me ook optimaal voorbereiden op mijn reis daarnaartoe!
Het mocht alleen niet baten. Eerst weer, net zoals op Schiphol, geweigerd bij de check-in. Na weer een paar levensjaren eraf, kwam de 'lieve' mevrouw erachter dat het niet mijn fout was, maar dat ze gewoon niet goed in mijn paspoort had gekeken. Voor de rest ging de reis aardig prima. Totdat ik in Korea aankwam. Blij en excited, kon ik precies niks vinden en blijkt het dus dat ik precies niks aan mijn Koreaans cursus had. Na eindelijk een goede bus gevonden te hebben, was ik in slaap gevallen in de bus, waardoor ik mijn halte wel een beetje gemist was. Maar eigenlijk kon me dit niks schelen, want ik was eindelijk in Korea!
Met mijn drie chille huisgenoten vandaag Seoul verkend. Hierbij hulp gehad van de geweldige Koreaanse local Kate. Na vandaag heb ik echt heel erg veel zin gekregen in de hele exchange periode. Ik voel me nu al thuis tussen alle Koreanen en met mijn grappige Koreaans, kan ik elke Koreaan aan het lachen maken. De afgelopen drie weken, waren echt genieten. Het voelt alsof ik weer helemaal tot mezelf ben gekomen. Ik was een beetje een slappe pannenkoek geworden, maar ik ben nu weer op smaak, met een lekker laagje Nutella eroverheen. Het sleutelwoord, voor de aankomende maanden is dus gewoon weer genieten!
-
27 Februari 2014 - 19:48
Oma En Leo:
Hallo Lieve Dylan.
net je verslaggelezen en het gaat allemaal vrij goed met je als ik bedenk dat je nu toch eindelijk
in Korea bent gearriveerd.Je hebt al heel wat meegemaakt en ik ben trots op je.Ik hoop dat ook
de volgende periode goed zal verlopen.Veel liefs en dikke kus Oma en Leo.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley